[ و جابر پسر عبد اللّه انصارى را فرمود : ] جابر دنیا به چهار چیز برپاست : دانایى که دانش خود را به کار برد ، و نادانى که از آموختن سرباز نزند و بخشنده‏اى که در بخشش خود بخل نکند ، و درویشى که آخرت خویش را به دنیاى خود نفروشد . پس اگر دانشمند دانش خود را تباه سازد نادان به آموختن نپردازد ، و اگر توانگر در بخشش خویش بخل ورزد درویش آخرتش را به دنیا در بازد . جابر آن که نعمت خدا بر او بسیار بود نیاز مردمان بدو بسیار بود . پس هر که در آن نعمتها براى خدا کار کند خدا نعمتها را براى وى پایدار کند . و آن که آن را چنانکه واجب است به مصرف نرساند ، نعمت او را ببرد و نیست گرداند . [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 86 آذر 5 , ساعت 2:23 عصر

پرستو های عاشق پسته وار لبهای خویش را به خنده می گشایند!

پروانه ها بال زنان و شادی کنان ،شاعرانه ترین پروازشان را بر گرد شمع شبستان هشتم دنیا آغاز می کنند!

خورشید شور و التهاب و شگفتی را در وجود خویشتن احساس می کند!

ماه از همیشه زیباتر می شود و نگاهش را میهمان سرورو سر سبزی می سازد!

نسیم ، بی قرار و مسروراز این سو به آن سو می وزد درختان با خرسندی به سیمای آفتاب می نگرند و با شادمانی به رقص و طرب با باد می پردازند!

سبز ترین صدای ترانه چونان شیپوری از شعف و شیفتگی از سمت همه ذرات جهان به گوش می رسد !

زمین در پوست خود نمی گنجد!

زمان زبان بیان احساس خویش را ندارد!

دریاها دل شادند!

جنگلها آواز های شادی می خوانند !

ستاره ها در سما جشن بر پا نموده اند!

کاینات غرق در نورند و مجلل !

فرشته ها و آدمیان مسرورند و مشتاق طلوع روی ماه او!

آری ای سید گلها ! ای مولا ! ای نور مطلق دیروز و امروز و فرداها !

ای سبزه زار سر زندگی!

ای ابالحسن علی بن موسی الرضا (ع)

قدوم پاکت حضور همه زیبائی ها را تضمین می نماید!

دستان مهربان کرامتت سایبان دلهای غمین ماست!

چشمه سار عطوفتت ما را به زندگی امید وار کرده شیرینی ولای تو آبادانی ملکت را بیمه می کند!

ای امام آئینه و ای خلاصه همه خوبیها ای منتهای خواهش همه دلها!

 

خجسته میلاد منور تو بر همه هستی ؛ حضرت حجت بن الحسن (عج) و تمامی پیروان راستینت

تبریک و  تهنیت باد

ای عالم آل محمد(ص) سلام و صلوات خالصانه دلهای دردمند ما را پذیرا باش و در این خجسته روز شکفتن گل وجودت دستگیرمان باش و لبان پر خنده ات را از ما دریغ مف

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ